A dziś ni z gruchy, ni z choinki małe przyjemności TW 🙂

Teraz ja choruję, więc TW zajmuje się wszystkim.

Ps. Przepraszam, ale tym razem tylko szkic 🙁

Zaczynamy popadać w lekką paranoję. TW chory, Pan M chory, ja… nie. Przynajmniej nie na grypę, ani na żołądek 😛

Życzymy Wszystkim, którzy tu zaglądają, duuuuuuuuuuuuużo zdrowia!

Taki mały autentyk z wczorajszej zabawy.

Jedna trauma leczy drugą 😛

Macie tak czasem, że kątem oka widzicie kota, a tak naprawdę to coś sobie tam leży i nie jest nawet podobne? Tęskni nam się dalej i dziś marudzę. Będę pewnie smęcić przez jakiś czas.

W sumie to niesamowite jest, jak dzieci sobie świetnie radzą z takimi rzeczami. Pan M tęskni i czasem płacze (bo tęskni), ale ostatnio zapowiedział, że trzeba teraz, jak to On ujął: „zaprosić jakiegoś kota do mieszkania w naszym domu”. Tak też pewnie zrobimy… za jakiś czas.

Zapowiadany komiks wczorajszy…